Τρίτη 31 Μαΐου 2011
Η μαγεία του ουρανού
«Αγανακτισμένη» τέχνη
ΔΕΙΤΕ: Ευφάνταστα πλακάτ στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα
Χωρίς να χάνουν το χιούμορ τους παρά τις δύσκολες οικονομικές συγκυρίες που βιώνει η χώρα μας οι διαδηλωτές συνεχίζουν να προσέρχονται στην πλατεία Συντάγματος. Δείτε μερικά από τα πλακάτ που «κυκλοφορούν» αυτήν την ώρα στο κέντρο:
Τετάρτη 25 Μαΐου 2011
Η άλωση της Πόλης. 29 Μαΐου 1453 μ. Χ.
ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ: 26/5/2011
Σχόλιο ΠΑΖΛ: Η παρούσα ανάρτηση ανφέρεται στην άλωση της Πόλη από τους Τοὐρκους το 1453 μ. Χ. Περιλαμβάνει τις παρακάτω ενότητες:
Ιστορική περιγραφή της Άλωσης
29 Μαϊου 1453 - το χρονικό μιας ημέρας της παγκόσμιας ιστορίας Μαΐου
Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΑΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ
Τα αίτια της πτώσης της Κωνσταντινούπολης την 29η Μαίου 1453 - π. Γεώργιος Μεταλληνός
«Η Πόλις εάλω», αλλά και ζή (Σεβασμ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος Βλάχος) (ομιλία)
- Η κατάρρευση της Αυτοκρατορίας.Το Βυζαντινό μάθημα. (Βίντεο)
Η άλωση της Πόλης ( από το national geographic - βίντεο)
Θρήνοι και παραδόσεις της Άλωσης (βίντεο)
Θρήνοι (ποίηση)
1. Ιστορική περιγραφή της Άλωσης
1404 μ.Χ. Γεννιέται στην Κωνσταντινούπολη ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος από τον Μανουήλ Παλαιολόγο και την Ειρήνη Δράγαζη
1430 μ.Χ. 29 Μαρτίου. Αλωση της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους!
1437 μ.Χ. 27 Νοεμβρίου. Ο βασιλιάς Ιωάννης Παλαιολόγος - αδερφός του Κωνσταντίνου - πηγαίνει στην Ιταλία για να ζητήσει βοήθεια για τον Τουρκικό Κίνδυνο. Στη θέση του στην Πόλη, μένει ο Κωνσταντίνος.
1439 μ.Χ. 6 Ιουλίου. "’λωση της Ορθοδοξίας" επιχειρείται στην Ιταλία, αφού "υπογράφεται" στη Φλωρεντία η "Ψευδοένωση των εκκλησιών", από τον αδελφό του Κωνσταντίνου, βασιλέα Ιωάννη Παλαιολόγο Αρνήθηκε τότε να υπογράψει ο μέγας ’γιος Μάρκος ο Ευγενικός Επίσκοπος Εφέσσου , έχων το αξίωμα του Εξάρχου της Συνόδου και Τοποτηρητού των Ανατολικών Πατριαρχών και ο αδερφός του Ιωάννης, Διάκονος και Αρχιφύλαξ της Μεγάλης Εκκλησίας, ο Επίσκοπος Σταυρουπόλεως Ησαΐας και ο Ιβηρίας που απείχε επίτηδες. Ο πιστός ορθόδοξος λαός εξοργίζεται δίκαια και χάνει κάθε εμπιστοσύνη στους βασιλείς του Ο δε Πάπας μαθαίνοντας ότι ο ’γιος Μάρκος δεν υπέγραψε, είπε "λοιπόν τίποτα δεν εκάναμε"! Ο Πάπας θέλησε την καθαίρεση μάλιστα του Μάρκου, τον προστάτεψε όμως ο βασιλέας Ιωάννης, ο οποίος φαίνεται πως στο βάθος αναγνώριζε το πνευματικό και ηθικό ανάστημα του αγίου πατρός. 
Για να φανερωθεί όλο το μεγαλείο και η Αλήθεια της Ορθοδοξίας, σημειώνουμε ότι ο τότε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως δεν υπέγραψε - αν και παρών - διότι καθώς πλησίαζε η στιγμή που ετοιμαζόταν να βάλει την βαρύνουσα υπογραφή του και ενώ έτρωγε, πέθανε αιφνιδίως στις 10 Ιουνίου 1439!!! Έτσι δεν μπήκε υπογραφή του Οικουμενικού Πατριάρχη αλλά μόνο του βασιλιά Σημειώνουμε επίσης, ότι ο άλλος αδελφός του βασιλιά Ιωάννη και του Κωνσταντίνου, ο Δημήτριος Παλαιολόγος, έφυγε από τη Φλωρεντία και πήγε στη Βενετία για να μην υπογράψει, έχοντας μαζί του τον Γεώργιο Σχολάριο, τον μετέπειτα Πατριάρχη δηλαδή Γεννάδιο, τον οποίο είχε επαναφέρει στην ευσέβεια ο ’γιος Μάρκος.
1443 μ.Χ. Σύνοδος των Ορθοδόξων Πατριαρχών Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων στα Ιεροσόλυμα, που καταδικάζει την Ψευδοένωση και τη σύνοδο της Φλωρεντίας, καθώς και όλους τους Λατινόφρονες (Γκραικολατίνους) συμπεριλαμβανομένου του Αυτοκράτορα Ιωάννη και του νεοορισθέντος Λατινόφρονα τότε Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Μητροφάνη τον οποίο καθαίρεσε.
Επίσης και η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας αναθεμάτισε την εν Φλωρεντία Σύνοδο, τον δε Ρώσο Μητροπολίτη Ισίδωρο που συνυπέγραψε τη Ψευδοένωση έκλεισε στη φυλακή. Εκείνος όμως δραπέτευσε και έτρεξε στον Πάπα που τον έκανε Καρδινάλιο Πολωνίας.
1444 μ.Χ. 10 Νοεμβρίου. Η μάχη της Βάρνας, υπό τον Ιωάννη Ουνυάδη (εθνικός ήρωας των Ούγγρων), καταλήγει σε ήττα των ενωμένων χριστιανικών δυνάμεων. Η τελευταία μεγάλη ελπίδα σβήνει μπροστά στη φανατισμένη επέλαση των Οθωμανών. Κυρίως λαμβάνουν μέρος Πολωνοί και Ούγγροι, ενώ εκεί σκοτώνεται και ο βασιλιάς της Ουγγαρίας Βλαδισλάβος Γ΄. Για να πάρει μέρος στη μάχη στέλνεται από το Μυστρά ο Χιλίαρχος Γεώργιος Λασκαρίδης - ο ίδιος δηλαδή ο ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ - αλλά δεν προλαβαίνει να φτάσει. Κάπου στις Σέρρες μαθαίνει την τρομερή ήττα (περισσότερα για τον ’γιο Ραφαήλ εδώ)
1448 μ.Χ. 30 Οκτωβρίου. Πεθαίνει ο αυτοκράτορας Ιωάννης Παλαιολόγος, σε βαθιά θλίψη, εξ αιτίας της συνεχούς ήττας των χριστιανικών όπλων, εξ αιτίας επίσης της κοροϊδίας του Πάπα - που δεν του έστειλε καμία απολύτως βοήθεια, παρότι είχε υποσχεθεί στρατιωτική βοήθεια των ηγεμόνων της Δύσεως και είκοσι πολεμικά πλοία για έξι μήνες ή δέκα για ένα χρόνο - και εξ αιτίας ακόμη για τα όσα ο ίδιος ο Ιωάννης είχε κάνει σε βάρος της Αγίας του Θεού Εκκλησίας, της Ορθοδοξίας, για τα οποία και βαθιά μετανόησε.
Σάββατο 21 Μαΐου 2011
Το Ούτι: Παράδοση αιώνων
ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ: 21/5//2011
Το σχόλιο μας: Το παζλ αναφέρεται σε ένα πανάρχαιο μουσικό όργανο, το ΟΥΤΙ. Δίκαια δε, μπορεί να χαρακτηρισθεί ότι φέρει μαζί του ¨παράδοση αιώνων¨.
- Α΄ μέρος Ιστορικό Σχεδίασμα
- Το ούτι και τα μυστικά του
- Βίντεο
- Ο Ν. Δημητριάδης και το ούτι
1. Α' μέρος: Ιστορικό Σχεδίασμα - Χρήστος Τσιαμούλης
Η παρουσία αρχαίων οργάνων που έφτασαν ως την εποχή μας, μέσω των εξελιγμένων τους βέβαια μοντέλων, αποκτά σήμερα μεγάλη σπουδαιότητα. Μουσικά όργανα συναντούμε ακόμα και στους πιο πρωτόγονους λαούς, που τα έφτιαχναν από υλικά όπως ξύλα, κόκαλα, κέρατα ζώων, όστρακα, καλάμια κ.α. Η εξέλιξή τους ξεκινά από την παλαιολιθική εποχή και περνά στην νεολιθική, στην εποχή του χαλκού και φτάνει στον Μεσαίωνα και την νεότερη εποχή. Η ταξινόμησή τους γίνεται σύμφωνα με τον τρόπο παραγωγής του ήχου τους. Έτσι χωρίζονται στα κρουστά (κρούω), στα πνευστά (πνοή) και στα έγχορδα (χορδή), που και αυτά με την σειρά τους χωρίζονται σε νυκτά (νύσσω=γρατζουνάω) και τοξωτά (τόξο=δοξάρι). Αυτή την ταξινόμηση έκαναν και οι αρχαίοι Έλληνες, διαχωρίζοντας τα όργανα σε κρουστά, εμπνευστά και εντατά. Σ’ αυτή την κατηγορία ανήκαν οι λύρες, οι κιθάρες, το ψαλτήρι και τα λαούτα.
Εισαγωγή: Η οικογένεια των λαούτων
Κατά την Αλεξανδρινή εποχή, τα όργανα του τελευταίου τύπου που παίζονταν με πλήκτρο καλύπτονταν με την ονομασία πανδούρα (περσικά: παν-ταρ).
Με ηλικία περίπου 4.000 ετών, τα όργανα της οικογένειας του λαούτου, σύμφωνα με το σύστημα ταξινόμησης Ηombostel και Sachs, χωρίζονται σε νυσσόμενα λαούτα -ο ήχος παράγεται, δηλαδή, με τα δάκτυλα του δεξιού χεριού η με πλήκτρο- και σε λαούτα με τόξο (δοξάρι). Τα νυκτά λαούτα είναι τα παλαιότερα, ενώ τα λαούτα με τόξο χρονολογούνται από τον 10ο αιώνα μ.Χ.
Η ρευστότητα στο ακριβές περιεχόμενο του όρου («Al Oud») γίνεται φανερή από τις διαφορές που εμφανίζουν τα όργανα ούτι και λαούτο, τα οποία ονοματολογικά ταυτίζονται. Η ετυμολογία πάλι της λέξης Ud= ξύλο, ξύλινο όργανο, παραπέμπει πιθανόν στην κατά λέξη μετάφραση του Περσικού όρου t-b-r (ταμπούρ), που σημαίνει κάτι ανάλογο.
Ορχήστρα μέ λαούτο σέ τοιχογραφία τού 16ου αί.: Αινείτε τόν Κύριον (Μονή Φιλανθρωπηνών, Γιάννενα)
Στην βυζαντινή και την νεοελληνική παράδοση επικράτησε ο όρος «λαούτο», που συναντάται σε κείμενα μέχρι και τον δέκατο αιώνα. Σε όλη αυτή την περίοδο ο όρος δεν είναι μονοσήμαντος. Άλλοτε αποδίδεται μ’ αυτόν όργανο άταστο, άλλοτε με τάστα, άλλοτε τρίχορδο, άλλοτε διαφοροποιημένου σχήματος, όπως και από εικονογραφήσεις μπορούμε να συμπεράνουμε.
Το πιο χαρακτηριστικό αλλά και σπουδαίο παράδειγμα αοριστίας της έννοιας είναι το ακριτικό έπος του Διγενή Ακρίτα, που ανάγεται στον δέκατο αιώνα, όπου εκτός από την ενσάρκωση στο πρόσωπο του Διγενή της αλληλοπεριχώρησης του αραβικού και ελληνικού κόσμου, οι όροι «λαβούτο», «κιθάρα», «ταμπουριν» και «θαμπούρα» εναλλάσσονται, σημαίνοντας όλοι πάντα το ίδιο πράγμα, δηλαδή το μουσικό όργανο που χειρίζεται ο ήρωας.
Στη λέξη, «κιθάρα», μάλιστα αναζητήθηκε από τον Σ. Καρρά η αντίστοιχη ονομασία του ουτιού (άνευ δεσμών μεσαιωνική κιθάρα), η οποία φαίνεται περιεκτική πολλών οργανολογικών διαφοροποιήσεων, καθότι και η πανδουρίς κατά τον Ζωναρά ερμηνεύεται ως είδος «κιθάρας», ενώ υπάρχουν εικονογραφήσεις αχλαδόσχημου μικρού οργάνου που παίζεται με πλήκτρο η δοξάρι και λέγεται «κιθάρα». Πιθανότατα, πρόκειται για μία εξέλιξη του αρχαίου οργάνου, το οποίο από τα αρχαία του χαρακτηριστικά διασώζει το χωρίς δεσμούς παίξιμο, όπως μαρτυρείται και από τον Πτολεμαίο στα «Αρμονικά».
Δευτέρα 16 Μαΐου 2011
Λόγος και Αντίλογος Τεύχος 9
ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΔΙΑΠΡΕΨΑΝΤΟΣ ΕΝ ΕΤΕΙ ΑΠΟ ΧΡΙΣΤΟΥ, υκ΄. Από το Νέον Εκλόγιον του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου Ὁ μέγας ἀνάμεσα εἰς τούς διδασκάλους τῆς Ἐκκλησίας Ἅγιος Κύριλλος, ἦτον κατά τήν Πατρίδα Ἀλεξανδρεύς, ἀπό γονεῖς εὐσεβεῖς καί εὐγενεῖς, ἀνεψιός ἐξ ἀδελφῆς Θεοφίλου Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας. Ἀνατραφείς δέ ἐλευθερίως, ἔγινε πολλά δόκιμος εἰς τήν φιλοσοφίαν ὁμοῦ καί ἀρετήν [ ... ] Εἰς τήν Πόλιν τῆς Ἀλεξανδρείας ἦτον μία παρθένος φιλόσοφος, ὀνομαζομένη Ὑπατία, εὐσεβής, καί ἐνάρετος, θυγάτηρ Θεωνᾶ τοῦ Φιλοσόφου· ἀπό τόν ὁποῖον διδασκομένη τήν Φιλοσοφίαν ἐκ ἱερᾶς της ἡλικίας, τοσοῦτον ἐπρόκοψεν, εἰς τρόπον, ὅτι ὑπερέβαινεν εἰς τήν σοφίαν ὁλους τούς φιλοσόφους τοῦ τότε καιροῦ· |
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΕΠΑΡΧΟ ΟΡΕΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΟ ΥΠΑΤΙΑ Ἀ.Ἀρτέμη Στήν ἐργασία αὐτή θά ἀναφερθοῦμε στίς σχέσεις ἑνός σπουδαίου πατρός τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας τοῦ πατριάρχη Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας μέ δύο ἐξέχοντα πρόσωπα τῆς πόλεως τῆς Ἀλεξάνδρειας, τόν ἔπαρχο Ὀρέστη καί τή φιλόσοφο Ὑπατία. |
Δευτέρα 9 Μαΐου 2011
Κυριακή 8 Μαΐου 2011
Σάββατο 7 Μαΐου 2011
Τρίτη 3 Μαΐου 2011
Θανάσης Βέγγος - Καλέ μου άνθρωπε!
ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ: 4/3/2011
Το σχόλιο μας: Το παζλ με θέμα τον αξέχαστο κωμικό Θανάση Βέγγο περιλαμβάνει :
- Βιογραφία
- Φωτογραφίες
- Βίντεο
- Ο ιστότοπος του Θανάση Βέγγου
- Το κανάλι του Θανάση Βέγγου
Ο καλός μας άνθρωπος, ο μεγάλος μας ηθοποιός έφυγε από τη ζωή σήμερα λίγο μετά τις 7 το πρωί στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός
Έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος μας ηθοποιός μετά από μεγάλη περιπέτεια υγείας.
Ο Θανάσης Βέγγος βρίσκονταν σε καταστολή στην εντατική μονάδα αφού διαπιστώθηκε ότι έπαθε ένα νέο εγκεφαλικό επεισόδιο.Η πολυήμερη νοσηλεία του στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Ρίου και το εξιτήριο που είχε πάρει στις 9 Νοεμβρίου είχαν δώσει ελπίδες στην οικογένεια του ηθοποιού ότι τα προβλήματα σύντομα θα ξεπεραστούν, όμως το ατύχημα που είχε μέσα στο σπίτι τον οδήγησε σε μια ακόμη δύσκολη περιπέτεια.
Αυτές τις δύσκολες ώρες η σύζυγος και τα παιδιά του ηθοποιού ήταν στο πλευρό του.
Γεννήθηκε στον Πειραιά, στο Νέο Φάληρο, στις 29 Μαΐου του 1927 από το Βασίλη και την Ευδοκία Βέγγου, των οποίων ήταν και το μοναδικό παιδί. Ο πατέρας του ήταν δημόσιος υπάλληλος, συγκεκριμένα εργαζόταν στην Εταιρεία Ηλεκτρισμού, και ήρωας της αντίστασης. Μετά τον πόλεμο, εκδιώχθηκε από τη δουλειά του εξαιτίας των πολιτικών του φρονημάτων. Η απόλυση του πατέρα του προκάλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, σοβαρό οικονομικό πρόβλημα στην οικογένεια του Θανάση, κάτι που τον αναγκάζει να ριχτεί στον αγώνα για το μεροκάματο. Κυριότερη μεταξύ των επαγγελμάτων με τα οποία ασχολήθηκε ήταν η απασχόληση σε επεξεργασίες δερμάτων. Παράλληλα έκανε διάφορα μικροθελήματα στη γειτονιά του. Τα χρόνια 1948-1950 εξορίστηκε στη Μακρόνησο, όπου γνωρίστηκε με τον μετέπειτα γνωστό σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο. Αυτή η γνωριμία οδήγησε στην πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, το 1954 στην ταινία Μαγική Πόλις του Κούνδουρου. Για τα επόμενα πέντε χρόνια έπαιξε σε μικρούς ρόλους, εργαζόμενος παράλληλα και ως φροντιστής στα πλατό. Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε σε μερικές από τις πιο ιστορικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, όπως Ο δράκος, Διακοπές στην Αίγινα, Μανταλένα, Συννεφιασμένη Κυριακή, Ο Ηλίας του 16ου, Ποτέ την Κυριακή. Ο πρώτος του μεγάλος ρόλος είναι μαζί με το Νίκο Σταυρίδη στην ταινία Οι δοσατζήδες του 1960. Τον ίδιο καιρό, το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού όχι από Σχολή αλλά ως εξαιρετικό ταλέντο με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή. Η πρώτη του θεατρική παράσταση ήταν στην επιθεώρηση «Ομόνοια πλατς πλουτς», δίπλα στους Νίκο Ρίζο και Γιάννη Γκιωνάκη, επίσης το 1959.
Δευτέρα 2 Μαΐου 2011
ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΕΥΧΟΣ 129/2011
Ἡ Π.Ε.ΦΙ.Π. διανύει τό 43ο ἔτος της καί, σύν Θεῷ, συνεχίζει...
Μερικά από τα θέματα του περιοδικού:
1/«ΦΙΛΟΠΟΛΥΤΕΚΝΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ» στό θρυλικό καί ἀνεπανάληπτο Ἐπίσκοπο πρ. Φλωρίνης ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ (Καντιώτη, 1907 — † 28.8.2010), σ. 18—21.
2/Κατέπληξε Ἠλεία καί Ἑλλάδα! ΟΡΜΗΣΕ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ ἡ ΗΡΩΙΔΑ αὐτή Μητέρα, ΜΑΡΙΑ ΚΩΝ. ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, καί, μολονότι ἐγκυμονοῦσα τό 10ο παιδί της, γλύτωσε τά 3 μικρότερα παιδιά της καί τούς 3 γέροντες γονεῖς, βλ. σελ. 10—11.
3/Χάρη καί Χαρά Θεοῦ ! «ΕΔΩ Μυροβόλος Χίος»! Οἰκογένεια ΑΡΑΚΑ, βλ. σελ. 6.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)