Β. Η γεωπολιτική αξία Ελλάδας - Κύπρου και ο ¨χειρουργικός¨ ακρωτηριασμός της. ΜΕΡΟΣ 2ο: Γεωοικονομία - ΑΟΖ ή Αρχιπελαγικό δικαίωμα;

ΜΕΡΟΣ 2ο: Γεωοικονομία - ΑΟΖ ή Αρχιπελαγικό δικαίωμα;

 Μέρος 1ο,   Μέρος 2ο,  Μέρος 3ο,  Μέρος 4ο,  Μέρος 5ο,

ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ:  12/11/2011 

Γράφει Ευάγγελος ο Σάμιος       

     Σχόλιο ΠΑΖΛ: Η παρούσα ανάρτηση αποτελεί το 2ο Μέρος του προς εξέταση θέματος  (¨Γεωπολιτική Αξία της Ελλάδας και της Κύπρου και ο ¨χειρουργικός¨ ακρωτηριασμός της¨). 

                  1.  Θα ξεκινήσουμε με τον ορισμό της Γεωοικονομίας, από την Βικιπαιδεία :  Η γεωοικονομία μελετά τα γεωοικονομικά δεδομένα μίας γεωγραφικής περιοχής ή σε διεθνή κλίμακα, τα οποία σχετίζονται με την οικονομική ισχύ (οικονομικές δραστηριότητες ως προς το γεωγραφικό περιβάλλον), με σκοπό την αξιοποίησή τους.

                      Εμείς θα ασχοληθούμε με τους αγωγούς, τον ορυκτό πλούτο, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.

                  2.   Μετά θα μας δώσει μία εικόνα των αγωγών της Ν/Α Ευρώπης ο καθ. Δημ.  Μαυράκης Διευθυντής ΚΕΠΑ :  Nabucco, South Stream,  IGI, TAP.

                        Βεβαίως δεν ξεχνάμε και τον αγωγό Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολη.
                                     

                  3.  Στην συνέχεια ο Βασίλης Γεωργάς μας εξηγεί ότι " Στο επίκεντρο μιας λυσσαλέας μάχης ψυχροπολεμικού τύπου μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ, για την τροφοδοσία της Ευρώπης με φυσικό αέριο, βρίσκεται η Ελλάδα, που λόγω της γεωστρατηγικής θέσης της προορίζεται να αποτελέσει συνδετικό κρίκο για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της Γηραιάς Ηπείρου¨. 

              4.  Ακολουθούν οι διαρροές από τα Wikileaks, που μας αποκαλύπτουν τον «ψυχρό πόλεμο» για τους αγωγούς,  εξαιτίας της ελληνορωσική προσέγγιση και των πιέσεων των ΗΠΑ προς την ελληνική κυβέρνηση. Μεταξύ των άλλων απόκαλύπτει:  ¨Η Ελλάδα έχει αναπάντεχα βρεθεί στο επίκεντρο των ενεργειακών θεμάτων, εξαιτίας των αγωγών TGI και Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη», σημειώνει τον Μάρτιο του 2006 σε τηλεγράφημά του, ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, με σκοπό να προετοιμάσει την τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις για την επικείμενη επίσκεψη Μπακογιάννη στην Ουάσιγκτον. Ο ίδιος συνεχίζει υπογραμμίζοντας ότι «ανησυχούμε για την αρπακτική Γκάζπρομ» και ότι «οι Eλληνες δεν πρέπει να γεμίσουν τον αγωγό Τουρκίας Ελλάδας Ιταλίας με αέριο της Γκάζπρομ», αλλά με αέριο από το Αζερμπαϊτζάν, έτσι ώστε να μην μετατραπεί ο αγωγός σε ένα ακόμη «εξάρτημα» του ενεργειακού μονοπωλίου της «Γκάζπρομ».  

 

                  5.  Ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας, καλά κρυμμένος εδώ και χρόνια περιμένει να πλουτίσει όποιον τον εξορύξει. Το ερώτημα είναι γιατί το κράτος σφυρά αδιάφορα,  για να μην πούμε ότι  σαμποτάρει οποιαδήποτε ενέργεια. Η εκμετάλλευση του θα άλλαζε την  γεωοικονομία της  και θα  αναβαθμίζει γεωπολιτικά την Ελλάδα. Θα διαβάσουμε το εξαίρετο άρθρο Νίκου Μάρτη πρώην Υπουργού ο οποίος μεταξύ των άλλων αναφέρει: ¨ Εάν αξιοποιηθεί βιομηχανικά ο πλούσιος ορυκτός πλούτος της Ελλάδας, έστω μόνο τα μικτά θειούχα, η οικονομική κατάσταση της χώρας μας θα είναι διαφορετική. Σε άρθρο των FINANCIAL TIMES του 1978 (Βιομηχανική Επιθεώρηση, Απρίλιος 1978, σελ. 257), αναφέρεται: «Όταν η Ελλάδα γίνει το δέκατο μέλος της ΕΟΚ, ο εκτεταμένος Ορυκτός της πλούτος θα προμηθεύσει την Κοινή Αγορά με μία μεγάλη ποικιλία πρώτων υλών, που θα συμβάλλουν στην εξασφάλιση ουσιαστικής αυτάρκειας της Κοινότητας ως προς πολλά προϊόντα» ¨.

                  6.  Στην συνέχεια μπορείτε να παρακολουθείσεται την αποκαλυπτική εκπομπή του Χαρδαβέλα στον ΑΘΕΑΤΟ ΚΟΣΜΟ, σχετικά με τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας. 

                 7.  Ακολουθεί ο μεταλλευτικός χάρτης της Ελλάδας από το ΙΓΜΕ  (Scribd), όπου θα δούμε μία σειρά από χάρτες τοποθεσιών των μεταλλευμάτων ΜΑΣ.

                8.  Τελικά το Αιγαίο έχει πετρέλαιο και αν ναι τότε τι κάνουμε; Η εκτενής έρευνα από Aegeantimes, προσπαθεί να διελευκάνει το θέμα ¨Η πρώτη επίσημη παραδοχή Έλληνα Πολιτικού ότι στο Αιγαίο υπάρχει πετρέλαιο έγινε την Δευτέρα 27 Νοεμβρίου του 2000 από τον τ. υπουργό Ευάγγελο Κουλουμπή, ο οποίος δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο γίνεται σαφέστατη αναφορά ...... για την ύπαρξη πετρελαίων στο Αιγαίο¨.  Όπου διευκρινίζει ότι  ¨ Mε μια προσεκτική παρατήρηση θα διαπιστώσετε ότι οι "γκρίζες ζώνες" δεν είναι τίποτε άλλο παρά πετρελαιοφόροι ορίζοντες¨. 

                9.  Ας δούμε τώρα τι γράφει το  πολύ ενδιαφέρον άρθρο που δημοσιεύθηκε στις 26.10.2010 στη Σουηδική εφημερίδα Stockholm Daily και αναφέρεται στην εταιρεία Scandic Org και στην ύπαρξη τεράστιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Ελλάδα και μάλιστα ούτε καν στις λεγόμενες “γκρίζες” ζώνες.  Συγκεκριμένα αναφέρει: ¨Παράλληλα η ίδια εταιρεία (Scandic Org) μιλά (μόνο για το Ιόνιο) για περίπου 900.000 βαρέλια φυσικού αερίου ετησίως ! στην περιοχή της Κεφαλλονιάς, 1.200.000 βαρέλια ανοικτά του Κατακώλου, 800.000 στη Ζάκυνθο και περίπου 2.500.000 βαρέλια πάντα ετησίως στους Οθωνούς.Τέλος σημειώστε ότι το φυσικό αέριο είναι καθαρή πηγή φυσικής ενέργειας αντίθετη από το πετρέλαιο και δεν υπάρχει περιβαλλοντική επιβάρυνση!!!"

             Θα εκπλαγούμε για την αδράνεια των ελληνικών κυβερνήσεων και θα απορούμε γιατί άφησαν να φθάσουμε σ΄αυτήν την οικτρά οικονομική κατάσταση. 

            10.  Ο Ιωάννης Μάζης  θα μας μυήσει στην γεωπολιτική των υδρογοναθράκων της Ν/Α Μεσογείου και θα συμπεράνει εκτός των άλλων ότι πρέπει ¨ να γίνει πλέον κατανοητόν, ότι η ευρωπαϊκή -αλλά και κυρίως- η αγγλοσαξωνική γεωστρατηγική κατεύθυνση άλλαξε. Οι δύο αυτοί Διεθνείς πόλοι ισχύος, (ι)ΕΕ και (ιι) ΗΠΑ-Ηνωμένον Βασίλειον (Ειδική Σχέσις) επιδιώκουν την αποδέσμευση από τα ρωσικά, ιρανικά και Αραβο-ισλαμικά ενεργειακά αποθέματα. Επίσης, υπό το φως αυτής της ερμηνείας, οι Αγγλοσάξωνες της Ειδικής Σχέσεως δεν βλέπουν με ιδιαίτερα θετικόν όμμα, την επερχομένη πρόσδεση της ΕΕ από το Ρωσικό φυσικό αέριο, μεταπράτης και διανομεύς του οποίου θα είναι η Γερμανία στην ΕΕ. Να λοιπόν η κατάλληλη ευκαιρία για να το αποφύγουν οριστικά: τα ισραηλινά και τα κυπριακά αποθέματα μαζί με τα ελληνικά αποθέματα φυσικού αερίου (Νοτίως της Κρήτης και στο Ιόνιο μέχρι την Αδριατική) αποτελούν την ιδανική λύση¨.

            11.  Στην συνέχεια θα  ασχοληθούμε  με την Αποκλειστική  Οικονομική  Ζώνη  (ΑΟΖ), καθόσον επηρεάζει ουσιαστικά την γεωπολιτική της Ελλάδας. Ο διακεκριμένος  Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μαίρυλαντ, Θεόδωρος Καρυώτης σε συνέντευξή του καταλογίζει:   ¨Ξεκάθαρα ευθύνες στις Ελληνικές Κυβερνήσεις, που δεν προχωρούν, εδώ και τώρα, στην οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, όπως έκανε ο θαρραλέος, αείμνηστος και πρωτοπόρος Πρόεδρος της Κύπρου Τάσσος Παπαδόπουλος, ο οποίος παρέδωσε μαθήματα υψηλής διπλωματίας στις ΑΟΖ, οι οποίες εάν οριοθετούνταν και στην Ελλάδα, θα έχει τεθεί τέλος, μια για πάντα, οριστικά και αμετάκλητα, στις τουρκικές διεκδικήσεις, στον νησιωτικό, στον εναέριο και στον θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου Πελάγους¨.    

      12.  Στην συνέχεια  και  για  δύο αναρτήσεις  θα  εξετάσουμε  την  σχέση Αχριπελαγικού δικαιώματος και ΑΟΖ. Θεωρώ ότι χρήζει προσοχής, καθόσον αυξάνει κάθετα την γεωπολιτική αξία την Ελλάδας τόσο στο Αιγαίο όσο και στο Ιόνιο Πέλαγος. Το περίεργο είναι ότι δεν συζητείται, τουλάχιστον όσο η ΑΟΖ. Μήπως όπως και τον ορυκτό πλούτο,  κρατούν κρυμμένο (το αρχιπελαγικό δικαίωμα) οι ¨κρατούντες¨ χάριν  άλλων;

   Σύμφωνα με το ιστότοπο aigaio.org  η θέση της χώρας μας στο διεθνές δίκαιο είναι αρχιπελαγική..  ¨Κατά το διεθνές αρχιπελαγικό δίκαιο, ακόμη κι αν δεν κατοικούσαν τα νησιά του Αιγαίου Έλληνες, ή ακόμη κι αν δεν ανήκε το Αιγαίο στην Ελλάδα και τα νησιά του ήταν αυτόνομα, πάλι θα δικαιούταν κυριαρχικά δικαιώματα όπως η Κύπρος, η Μάλτα ή τα αμιγώς νησιωτικά ωκεανικά κράτη¨.

           Επομένως:

         ¨ - Σύμφωνα με τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, το άρθρο 3 -δηλ. τα 6 ή 12 ν.μ.- δεν εφαρμόζεται σε αρχιπέλαγος. Το ίδιο ισχύει και για τα νησιά του Ιονίου. 

           - Εφαρμογή του συστήματος ευθειών ακτογραμμών βάσης, σύμφωνα με το άρθρο 7, το διεθνές εθιμικό δίκαιο και την αρχή της αμοιβαιότητας. 

           Η Τουρκία χωρίς να έχει υπογράψει τις διεθνείς Συμβάσεις για το Δίκαιο της Θάλασσας (1958 και 1982) εφαρμόζει το σύστημα σε Ίμβρο και Τένεδο από το 1964¨.

     13.  Στην συνέχεια ακολουθεί μία ανάλυση σχετικά με τα Αρχιπελαγικά δικαιώματα και την ΑΟΖ. Κύριο σημείο είναι ότι αν ορίσουμε υφαλοκρηπίδα απεμπολούμε τα αρχιπελαγικά μας δικαιώματα. Σε αντίθετη παρίπτωση : 

      ¨Με την αναγνώριση του Αιγαίου ως Παρακτίου Αρχιπελάγους το κάθε νησί δεν αποτελεί μια αυθύπαρκτη οντότητα, αλλά συνδέεται αρρήκτως με το διπλανό του, δημιουργώντας μια ενιαία αρχιπελαγική κυριαρχική αλυσίδα, εντός της οποίας η σημερινή διελκυστίνδα με την Τουρκία για το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ. ή για το δικαίωμα των νησιών να παράγουν την υφαλοκρηπίδα τους δε θα είχε απολύτως καμία σημασία ή αιτία ύπαρξης¨.  

Έχουμε λοιπόν τις παρακάτω ενότητες:

   
   1.  Τι είναι η Γεωοικονομία.
   2.  Διηπειρωτικοί αγωγοί Φ.Α. στη Ν.Α. Ευρώπη (Δημ.  Μαυράκης).
   3.  Ο «ψυχρός πόλεμος» των αγωγών (ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΕΩΡΓΑΣ).
   4.  Ο «ψυχρός πόλεμος» για τους αγωγούς (Wikileaks).  
   5.  Ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας (Νίκος Μάρτης).
   6.  Βίντεο: Ορυκτός πλούτος  Ελλάδας  (¨Αθέατος Κόσμος").
   7.  Ο μεταλλευτικός χάρτης της Ελλάδος (ΙΓΜΕ).

   8.  AIΓΑΙΟ: Ένας απέραντος πετρελαιοφόρος ορίζοντας (Aegeantimes - απόσπασμα).
   9.  Τεράστια τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Ελλάδα σύμφωνα με την Stockholm Daily.
 10.  Γεωπολιτική των υδρογονανθράκων στην Ν/Α Μεσόγειο ( Ιωάννης Θ. Μάζης).

 11.  Η  Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) υπερκεράζει την υφαλοκρηπίδα μας (Θ. Καριωτάκης).
 12.  Η Ελλάδα ως αρχιπελαγικό κράτος (aigaio.org). 

 13.  Η ανούσια συζήτηση περί ΑΟΖ (aigaio.org).

Σσστ!!! Επιλογές 2011- 1ο έτος - 9ο τεύχος

Σσστ!!! Επιλογές 2011- 1ο έτος - 9ο τεύχος

View more documents from Home

Α. Η γεωπολιτική αξία Ελλάδας - Κύπρου και ο ¨χειρουργικός¨ ακρωτηριασμός της. ΜΕΡΟΣ 1ο:Οι γεωπολιτικές επιλογές του Ελληνισμού.

 

ΜΕΡΟΣ 1ο:Οι γεωπολιτικές επιλογές του Ελληνισμού.

 Μέρος 1ο,   Μέρος 2ο,  Μέρος 3ο,  Μέρος 4ο,  Μέρος 5ο,

ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ:  03/11/2011

Γράφει Ευάγγελος ο Σάμιος

      Σχόλιο ΠΑΖΛ: Η παρούσα ανάρτηση εξετάζει την γεωπολιτική αξία της Ελλάδας και της Κύπρου, προσπαθώντας να δώσει μία όσο το δυνατόν πλήρη εικόνα. Μέσα από αυτήν την προσπάθεια επιδιώκεται ένας πρώτος προβληματισμός, σχετικά με τις γεωπολιτικές επιλογές του Ελληνισμού.

        Θα ξεκινήσουμε με το τι είναι γεωπολιτική και ποίες οι σχολές της καθώς την άποψη του καθηγητού κυρίου Ιωάννου Μάζη, ο οποίος μεταξύ των άλλων μας επισημαίνει ότι: ¨ Η φάση της εφαρμογής των συμπερασμάτων της Γεωπολιτικής, καλείται «Γεωστρατηγική» και συνεπώς, δεν είναι απαλλαγμένη από εθνικοκεντρικές θεάσεις και προσεγγίσεις, χωρίς αυτό να αποτελεί κάποιο μειονέκτημα για την προσέγγιση per se και τα ζητούμενά της. Μειονέκτημα, στη Γεωστρατηγική προσέγγιση δεν αποτελεί η επιδίωξη του εθνικού συμφέροντος δια της αξιοποιήσεως των γεωπολιτικών συμπερασμάτων. Μειονέκτημα, για οποιαδήποτε ορθολογιστική, άρα και αποτελεσματική, προσέγγιση αποτελεί η «εθνικιστική» ή η αντίστοιχη «διεθνιστική» μεταφυσική με την εμπάθεια και τον μεσσιανισμό που τις χαρακτηρίζει αμφότερες¨.
       Εν συνεχεία αναλύουμε την συνολική αξία του προαναφερθέντος ενιαίου χώρου από την οπτική και χρονική γωνία των αναλυτών. 

       Ξεκινάμε με τον Στρατηγό ε.α. Δ. ΣΚΑΡΒΕΛΗ με απόσπασμα από την ομιλία του  κατά την έναρξη του 3^ου Διεθνούς Συνεδρίου της ΕΛ.Ε.Σ.ΜΕ, την 10^ην Νοεμβρίου 2003,  που μας διαφωτίζει με σημαντικά ιστορικά γεγονότα για να  κατανοήσουμε τη δυναμική της χωροθεσίας της Ελλάδος από γεωπολιτικής απόψεως. Ταυτόχρονα όμως αναφέρει  στοιχεία που επαύξαναν την γεωπολιτική μας αξία, μέχρι εκείνη την χρονική στιγμή. Τώρα διαβάζοντας το κείμενο αντιλαμβανόμαστε τι έχουμε χάσει, εξ αιτίας  των χειρισμών των κυβερνήσεων ¨...με τη σημασία της γεωπολιτικής διαστάσεως της Χώρας μας, θα πρέπει να προσθέσουμε ότι αυτή συνεπικουρείται και από το πολιτικό, πολιτισμικό και κοινωνικό εποικοδόμημα του συγκεκριμένου γεωγραφικού και γεωφυσικού χώρου. Η σταθερή πολιτική δομή και το δημοκρατικό πολίτευμα, το πλούσιο ιστορικό παρελθόν, η πληθυσμιακή ομοιογένεια με την έννοια της εθνικής και θρησκευτικής αυτοσυνειδησίας, η παράδοση και οι αξίες της ζωής, είναι παράμετροι ή μάλλον συντελεσταί της γεωπολιτικής βαρύτητος της Χώρας, μαζί με τη γεωστρατηγική και την όποια γεωοικονομική παρουσία της. Ακόμη και η δυναμικότης του αποδήμου ελληνισμού, καταλλήλως αξιοποιουμένου, είναι συντελεστής υπολογίσιμος. Είναι, η Χώρα, ένας μικρός παίκτης στη διεθνή σκηνή, όμως είναι σοβαρός παίκτης για τον περίγυρό της, με την προϋπόθεση ότι και η ιδία συμπεριφέρεται σοβαρά¨. 

       Συνεχίζουμε με την Γεωπολιτική Συνείδηση της Ορθοδοξίας της Χριστίνας Μέλλιου, για να δούμε μία άλλη άποψη γεωπολιτικής εκτίμησης, με βάσει την ορθόδοξο πίστη. Καταλήγει δε στο συμπέρασμα ότι : ¨Η διασύνδεση επομένως «Ορθοδοξίας» και «Γεωπολιτικής» φρονούμε ότι είναι πέρα ως πέρα αληθινή και υπαρκτή. Και μάλιστα ο «δεσμός» αυτός, όταν αναγνωσθεί χωρίς τους παραμορφωτικούς φακούς της λαϊκίστικης υστερίας, θα μπορέσει να καταδείξει τον τρόπο με τον οποίο η Ορθοδοξία μπορεί να αναγνωριστεί ως ενεργός παράγοντας του σύγχρονου παγκόσμιου γίγνεσθαι, αποδεικνύοντας πως η θρησκεία και πιο συγκεκριμένα η Ορθοδοξία, φέρει μαζί της μια βαριά κληρονομιά και ένα μεγάλο όραμα: την διατήρηση και εξασφάλιση της ισορροπίας και της ειρήνης στις ανθρώπινες κοινωνίες¨. 

       Ακολουθήσει  η " ΝΕΑ RIMLAND" και η " ΝΕΑ ΓΙΑΛΤΑ" του Ιωάννη Θεοδωράτου, όπου μας αναλύει τις δικές του  προοπτικές, για τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Ελλάδας στην διεθνή σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου. Προτείνει δε όπως  ¨Η Αθήνα θα πρέπει να σταθεί κοιτάζοντας το συμφέρον της κατανοώντας ότι το «ξανθόν γένος» δεν είναι μόνον το ρωσικό. Τα γεωπολιτικά συμφέροντα της χώρας ήταν πάντοτε σταθερά προσανατολισμένα με τις ναυτικές δυνάμεις της ιστορίας. Όποτε το παρέβλεπε, υφίστατο ήττες, δεινά και καταστροφές. Τώρα χαράζει η ευκαιρία να γυρίσει το ρολόι πίσω στις αρχές του 20^ου αιώνα και η ιστορία να λάβει διαφορετική τροπή, προτού ολοκληρωθεί η κατασκευή της μεγαλύτερης αντιαρματικής τάφρου της Ευρώπης¨. 

     Τελικά η γεωπολιτική αξία του ελληνικού χώρου είναι αγαθό ή κατάρα; Αυτό θα μας το αναλύση ο Σάββας Καλεντερίδης,διευκρινίζοντας ότι ¨η διαχείριση της γεωπολιτικής αξίας του ελληνικού χώρου απαιτεί ανώτερης ποιότητας πολιτικό προσωπικό για να μετατραπεί η αξία αυτή σε αγαθό που μπορεί να ωφελήσει τη χώρα και τους πολίτες, ειδάλλως, μπορεί να μετατραπεί σε κατάρα, όπως έγινε πολλές φορές στο παρελθόν, με τραγικές συνέπειες για την πατρίδα και το έθνος¨. 

      Ακολουθεί η ανάλυση από τον  Λουκά Αξελό ο οποίος μας επισημαίνει ότι: ¨Η πικρή αυτή αλήθεια, σημαίνει με δύο λόγια ότι η ελληνική (ελλαδική και ελληνοκυπριακή) πλευρά, παρά τον «σχεδόν σταθερό» δυσμενή συσχετισμό στην σφαίρα της γεω(πολιτικής), έχει περιθώρια για διαφοροποίηση ή ανατροπή του αρνητικού ισοζυγίου, με την σωστή αντιμετώπιση του ζητήματος στην σφαίρα της (γεω)πολιτικής.

Προϋπόθεση των παραπάνω είναι η αλλαγή γραμμής πλεύσης από το κυρίαρχο μεταπολεμικά πνεύμα, που αποτελεί ένα αντιφατικό αμάλγαμα «εξαρτημένου πατριωτισμού» και «εξαρτημένου διεθνισμού», με κοινούς παρονομαστές τον λαϊκισμό, τον κοσμοπολιτισμό και την μεταπρατική ιδεολογία, που συνοψίζεται πρακτικά έως σήμερα στην θεωρητική και πρακτική αποδοχή της πρωτοκαθεδρίας των διεθνών κέντρων, που επίμονα μας προπαγανδίζουν οι ψοφοδεείς επαρχιώτες μικροευρωπαίοι, επίγονοι των ρωσοαγγλογάλλων¨. 

  Ο Περικλής Νεάρχου μας τονίζει ότι ¨Παρατηρείται έτσι το παράδοξο, η Ελλάδα, που είναι παγκόσμια ναυτιλιακή δύναμη και έχει για την εθνική της ασφάλεια τόση ανάγκη από το ναυτικό πλεονέκτημα, να χάνει έδαφος και στον τομέα αυτό. Να φαίνεται ανίκανη να συντηρήσει αποτελεσματικά τη ναυπηγική της βιομηχανία, ιδιαίτερα την πολεμική. Να την ξεπουλάει σε ξένα συμφέροντα, όταν η επιβίωση της τελευταίας βασίζεται, κατά κύριο λόγο, στις παραγγελίες του Πολεμικού Ναυτικού. 
   Ο υπερφίαλος χαρακτήρας των τουρκικών φιλοδοξιών δεν είναι λόγος για την υποτίμηση των τουρκικών συστηματικών προσπαθειών (για αεροναυτική κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο). Είναι προφανές ότι, ανεξάρτητα από τη μακροπρόθεσμη έκβασή τους, επηρεάζουν άμεσα τις τοπικές ισορροπίες, που μας αφορούν. Ένας λόγος παραπάνω είναι το γεγονός ότι τώρα διακυβεύονται ύψιστα εθνικά μας συμφέροντα, με την ανακήρυξη ή μη της ΑΟΖ και την αξιοποίηση του υποθαλάσσιου εθνικού πλούτου". 

  Οι Τούρκους αναλυτές¨ μας ενημερώνει ο Σάββας Καλντερίδης ¨εκτιμούν ότι εάν η ελληνοκυπριακή πλευρά, καταφέρει να εκμεταλλευτεί τα κοιτάσματα της ΑΟΖ, θα έχει κατορθώσει να ενισχύσει τόσο τη θέση της γεωπολιτικά, που στην ουσία θα έχει εξουδετερώσει τα αποτελέσματα της εισβολής, γεγονός που θα ισχυροποιήσει σε απαράδεκτο για την Άγκυρα βαθμό τη θέση της στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την επίλυση του Κυπριακού¨

  Στην συνέχεια ακολουθεί η μελέτη με θέμα «Η Ελλάδα στο Νέο Γεωπολιτικό Περιβάλλον» ΟΜΑΔΟΣ ΜΕΛΕΤΩΝ – ΕΡΕΥΝΩΝ του  Σ.Ε.ΕΘ.Α.  Αθήνα Ιούνιος 2004. Για όποιον θέλει να αυξήσει και άλλο τις γνώσεις πάνω στο υπό εξέταση θέμα.

          

   Έχουμε λοιπόν τις παρακάτω ενότητες: